Het Fietspad Langs de Digitale Snelweg
Hoofdmenu Fietsenstalling Fietstochten Wielerparcours Discussiehoek Mountain Biking
De andere verhalen van Jan Boonstra:


Donghae-Pusan
Een rothond
Monsterrit door België en Nederland
Dunmarra
Trondheim-Oslo
Onyang
Het bergpaadje
Revanche
Van Inchon naar Pusan
Brandenburg
Oost Thailand
Water
De eerste dag in Japan
Door Denemarken
Voor het eerst in Korea
In de regen
De rivier door
Over de Oodnadatta Track.
Met de fiets op de trein
Het nachtleven van een toerfietser.

Voor het eerst in Korea

Een verhaal van © Jan Boonstra..

De fietstocht tot nu toe was schitterend. Bij het vertrek uit Sunchon zag ik de beboste bergen naderbij komen en ik heb nu twee kleine cols achter de rug. Bij de eerste had ik gezelschap van een bromfietser, die mij af en toe met een brede grijns voorbij ging, maar de toestand van de brommermotor liet niet toe dat hij mij steeds voor bleef. De pruttelende motor achter me was een flinke stimulans om hem voor te blijven en hijgend en zwetend kwam ik boven. Toen kwam de afdaling. Geen scherpe bochten, mooi vlak asfalt. Het gevoel dat je dan hebt, als beloning voor je klimwerk, met de fantastische vergezichten en de lucht van zo'n 28 graden langs je oren suizend, is onbeschrijfelijk.

Beneden in het dorp stopte ik bij een koffieautomaat met stoelen, tafeltje en een parasol (dat zie je in Korea veel bij een winkeltje; koffie wordt het meest uit een automaat op straat gedronken). Daar kwam mijn vriend van de brommer bij mij zitten. De politie had hem gestopt omdat hij geen helm droeg. Maar hij grijnsde er niet minder om. Hij sprak een beetje Engels en dat liep weer uit op een hartelijk gesprek met veel gebaren. Van de vragen, die mij in het algemeen gesteld worden, is meestal de eerste: "Where you come from?". Iedereen kent "Nederland". "Holland" is onbekend. En door de grote zwaaiende gebaren die men dan maakt is duidelijk dat onze Nederlandse molens nog het beste promotieartikel zijn.

Op het tweede bergtraject had ik gezelschap van een goederentrein. Die werkte zich moeizaam naar boven, net als ik. Het treinspoor slingerde anders dan de weg, maar ik kreeg door dat ik langzaam terrein won. Op een bepaald moment kwamen weg en spoor samen en reed ik naast de trein. Ik zou net zegevierend de brullende locomotief passeren, toen deze heel onsportief een tunnel in kroop. Ik heb de trein niet weer gezien.

Er zijn geen fietspaden en er is weinig vlak terrein, er liggen veel scherpe steentjes op de wegen, het is druk op de weg, maar toch: Korea is een fantastisch fietsland. Daar kwam ik achter in 1993, toen ik in een fietsvakantie het land voor het eerst bezocht. Het verhaaltje hierboven is uit m'n logboek van die tocht. Nooit vermoedde ik toen dat ik er een jaar later zou gaan wonen en werken. Sindsdien heb ik er nog veel meer fiets- paradijs ontdekt en heb ik er duizenden kilometers weggetrapt.

© 1996 Jan Boonstra.

Fietspad langs de Digitale Snelweg 2.1
© 1995-2023 Michiel van Loon