Het Fietspad Langs de Digitale Snelweg
Hoofdmenu Fietsenstalling Fietstochten Wielerparcours Discussiehoek Mountain Biking
De andere verhalen van Jan Boonstra:


Donghae-Pusan
Een rothond
Monsterrit door België en Nederland
Dunmarra
Trondheim-Oslo
Onyang
Het bergpaadje
Revanche
Van Inchon naar Pusan
Brandenburg
Oost Thailand
Water
De eerste dag in Japan
Door Denemarken
Voor het eerst in Korea
In de regen
De rivier door
Over de Oodnadatta Track.
Met de fiets op de trein
Het nachtleven van een toerfietser.

Water

Een verhaal van © Jan Boonstra..

Bij het maken van een fietstocht in het Verre Oosten moet je een beetje planmatig te werk gaan. Zoals hier, in Maleisië, zijn er veel dunbevolkte streken en het vinden van een geschikt bed voor de nacht is wel eens moeilijk. Vanochtend ben ik vroeg vertrokken om, als het niet te inspannend zou zijn, Raub te bereiken. Volgens de kaart is dat de eerste plaats van enige betekenis op de route, maar het betekent ongeveer 200 km fietsen. Vanochtend reed ik ook nog 14 km fout (7 heen en 7 terug). Zoiets kan mij verschrikkelijk opwinden, ik zit dan tegen mezelf te vloeken en trap van nijdigheid een stuk sneller. En vandaag kon ik het helemaal niet gebruiken.

Na Kuala Kubu Baharu wilde ik in het eerstvolgende dorp een koffiepauze nemen en water bijtanken. Er was niet veel verkeer op de weg. De geluiden uit de jungle vertelden me dat ik niet alleen was, maar mensen zag ik weinig. ik genoot van de prachtige natuur en van de tropische planten en bloemen langs de weg. De weg steeg langzaam en onder de tropische zon kreeg ik het warm. Ik begon uit te kijken naar een dorp, want m'n water was op. Er kwam maar geen eind aan de steeds stijgende weg. Ik hield mensen aan in passerende auto's met de vraag of ze water voor me hadden, maar niemand kon me helpen. Wel wilde iemand in een busje me meenemen. Maar dat werd me toch te gek. Het busje verdween om de hoek en ik was weer alleen met m'n lege bidons. Ik bleef nog even staan naast de fiets. Het groene woud oogde opeens niet meer zo vriendelijk, de ruige bergtoppen kregen iets grimmigs en de geluiden uit het donkergroene woud leken opeens ook anders te klinken. Wat moest ik doen? Ik had ondertussen flink dorst gekregen. Toen hoorde ik het geluid van een waterval en met mijn bidons trok ik de jungle in, op het geluid af. Het geklater werd steeds luider en toen zag ik door de bladeren heen het water glinsteren. Het was een mooi watervalletje en een flinke plens water kletterde op de rotsen. Wat een heerlijk geluid! Het water was helder en smaakte geweldig. Ik heb me ook meteen maar even gedouched.

Lekker opgefrist trapte ik verder naar boven en op de top (800 m hoogte) was een gehuchtje met een paar eten / drinken stalletjes. Daar heb ik me tegoed gedaan aan watermeloen en gebakken banaan, waar oma druk mee bezig was. Toen door naar Raub. Een alternatief was er ook niet, want afgezien van het gehuchtje op de top, was Raub de eerste plaats die ik tegenkwam. En dat was 70 km na het vorige dorp. Totaal had ik vandaag 206 km op de teller.

© 1996 Jan Boonstra.

Fietspad langs de Digitale Snelweg 2.1
© 1995-2023 Michiel van Loon